resultaten zuurstoftherapie ronde 2

24 februari kon ik starten. Ik had helemaal een deja vu. Elke ochtend weer opgehaald worden door mijn vader of moeder, en de weg rijden die ik al zo vaak gereden heb. Bij het hyperbaarcentrum was al nog alles hetzelfde. De lieve verpleging en de routines om je klaar te maken voor een behandelsessie. Het blauwe pak en de sloffen konden weer aan en de boeken waren mee voor vermaak. Ik had leuke "medetankers" en na kennismaking steeg de spanning want we konden de tank in. Blijft toch altijd de eerste keer weer spannend of mijn oren weer goed mee gingen werken met op druk gaan.

De hele maand februari heb ik hard gewerkt om de griepepidemie buiten te deur te houden. En ondanks dat mijn dochter flink ziek is geweest heb ik door veel handenwassen, afstand houden en poetsen kunnen voorkomen dat ik het zelf onder de leden kreeg. Belangrijk want met een beetje verkoudheid is het op druk gaan in de tank al een dingetje. De druk gaat alsof je 12 meter aan het duiken gaat. Het ging de eerste keer hartstikke soepel en ik was op gelucht. Het verloop van tijd....20 min zuurstof 5 minuten lucht en dat 4 keer wist ik nog wel, ook dat lezen enorme afleiding van tijd is tijdens de sessies. Opgelucht weer naar buiten en naar huis. Dit kon ik toen ik veel zieker was 40 keer. Nu gaat die 20 ook lukken!!!

In de weken die volgende was ik op en af intens vermoeid. Wat een gevolg is van de therapie die veel vraagt van je lichaam. Maar wederom niks wat ik niet eerder gevoeld had en niks wat ik niet aan kon. Ik vond het wederom heerlijk om een ritme te hebben. 5 ochtenden in de week onder de pannen en middags flink bijkomen. Dat herinnerde me er weer aan hoe de weken voorbijvliegen als je bijvoorbeeld werkt. Maar.... de tijd dat ik dagen had waarop ik wenste dat er een paar uur voorbij zou zijn als ik weer eens op de klok keek, zijn gelukkig sowieso wel verleden tijd.

Na ongeveer 2 weken therapie, een sessie of 8, merkte ik dat ik vaster ging slapen en helderder werd in mijn hoofd. Zo'n zegen dat je wakker wordt en een alert, goed werkend brein hebt....Ik had ook nog eens veel rust in mijn hoofd ipv continu ruis en storing. Ik nam de proef maar op de som en ging thuis wat aan het huiswerk....Want ja, ik heb een thuiscursus besteld! Ik durfde het de hele tijd nog niet echt te melden want ik had geen idee of het me uberhaupt zou lukken het te doen of laat staan te behalen. Echter ging het verrassend gemakkelijk! Ik ben inmiddels bij module 4 van de 10 dus durf er nu wel wat over te melden. Het is een cursus tot leesconsulent, aansluitend bij mijn vrijwilligerswerk wat voor mij heel motiverend en goed werkt. Het gevoel dat ik onderneem wat nut heeft en ik in de praktijk ook iets mee kan. Maar het lukt dus! En na huiswerk schakelen naar helpen van huiswerk van mijn zoon, of iets anders cognitiefs, was eerder niet bevorderlijk maar nu geen probleem. Progressie dus!!!

Vrijdag 21 maart ben ik voor het laatst de tank in geweest. Ik zou de maandag er op nog maar om te vieren dat het er bijna op zat ben ik met vriendinnen de stad in geweest, en meteen fikse verkoudheid en keelontsteking. Hoe is het toch mogelijk dan!! Het was wel een beetje domper op de feestvreugde want heb en de laatste sessie niet kunnen doen, en moest nu wel andere halve week wachten in spanning wat een kop vol snot nu weer teweeg brengt. Iedereen vroeg naar mijn resultaten van de therapie maar ik voelde me ziekig met hoofdpijn en snot. Moeilijk om dan er wat over te zeggen.

Gelukkig heb ik dat weer achter de rug en kan ik melden dat ik de voordelen van de behandeling gelukkig nog ervaar. De vraag blijft voor hoelang en in welke mate. De arts gaf aan dat ik misschien baat kan hebben bij een jaarlijkse booster om optimaal te blijven functioneren. Beetje te duur maar het is mooi dat ik altijd welkom ben. Het is niet namelijk niet zo dat mijn brein nu onbeperkt prikkels en cognitieve belasting aan kan. Na een heel vol weekend voor mijn doen, moet mijn brein echt even herstellen vandaag en was het kermis in mijn hoofd de afgelopen nachten. Maar ik heb wel veel meer gedaan dan anders, en ik kan gewoon op en de hond uitlaten en dit schrijven vandaag. Progressie. 

Ik heb het weekend genoten. Vrijdag voor het eerst alleen in de mediatheek gewerkt en ben daar 4 uren geweest! Mensen kunnen zich haast niet voorstellen hoe belangrijk deze dingen voor mij zijn. Voor mij echt een overwinning. Als ik het in mijn omgeving vertel halen mensen de schouders op maar ik heb er toch even een wijntje op gedronken! Zaterdag en zondag heb ik mijn dochter zien handballen. In totaal 3 handbal wedstrijden gezien dit weekend en weer wat tijd op de club doorgebracht, mensen gesproken en genoten van alle handballende toppers. Ook nog verjaardagen gevierd van mijn schoonzus en vader. Man, ik lijk wel een normaal functionerend mens! Maar grenzen zijn er om weer ontdekt te worden. 3 uren sporthal en 2 verjaardagen op 1 dag doe ik niet snel meer. Ik kon avonds alleen maar dansende letters op de menu kaart lezen. 

De komende tijd staat in het teken van weer conditie pakken na een maand bijna niet bewegen door de behandeling. Beetje m'n nieuwe stabiliteit weer vinden met vrijwilligerswerk, cursus, gezin, bewegen etc. Ik heb mezelf zelfs opgegeven voor kennismakingslessen padel hier in het dorp. Ben heel benieuwd of dat lukt! Eind april gaan we naar London en tot die tijd zal ik er zoveel mogelijk aan doen om daar zo goed mogelijk voor te zijn!!

groetjes Co