Zuurstoftherapie deel 1

27 maart was het zover. Start van de zuurstof therapie!

Kort en krachtig: 40 keer in totaal, 5 dagen in de week 2 uur per dag in de tank die je op de foto ziet. 

Met 9 mensen zitten we dan samen in de tank die te vergelijken valt met een onderzeeër. Al vond ik de vergelijking met armageddon ook treffend ! De eerste 15 minuten hebben we nog geen masker op en gaat de tank op druk, te vergelijken met 14 meter diepte met duiken. In die tijd zit iedereen z'n best te doen z'n oren te klaren (ploppen). Hier zag ik met mijn oorverleden erg tegenop (m'n oren doen al zeer op de berg en tijdens elke vlucht) maar met grote verbazing sabbel ik wat op de winegums uit m'n eigen bakje en slurp ik water uit m'n eigen beker uit een rietje. Het gaat super! Als we op druk zijn doen we de zuurstofmaskers op en die gaan 2 uren niet meer af. We krijgen 4 keer 20 minuten pure zuurstof en tussendoor 5 minuten gewone lucht. In die 2 uur kun je muziek luisteren op een koptelefoon of boekjes lezen. Na 2 uur wordt de druk weer herstelt en gaat het van warm naar heel koud in de tank. Iedereen kan extra kussens of handdoeken of speciale sokken krijgen om dan niet teveel warmte te verliezen. Na 2 uur is iedereen weer opgelucht dat het er op zit. 

Zelf was ik de eerste keer enorm onder de indruk. Wat een toeters en bellen en alles is nieuw. Maar al snel went het. Wat geweldig is, is dat we een rijrooster hebben. Schoonzus, ivo en ouders rijden taxi en dat scheelt enorm! 

Ik ben nu aan m'n 2e week begonnen. Na week 1 was ik gesloopt. Het is enorm intensief en vraagt veel van het lijf. De eerste 20 keer heb je wrs nog geen effect behalve dat je benauwd kan worden en moe van deze hele toestand. Wat ik wel al merk is een rust in m'n hoofd. Veel minder druk in m'n hoofd en minder gepieker. Dit heeft misschien met de therapie te maken maar ook een deel dat deze structuur heel duidelijk is. Ik hoef me nergens druk om te maken behalve met het ondergaan van deze therapie. Geen gepieker over wat wel en niet ondernemen, van therapie naar therapie en je continu tekort voelen schieten ivm werk. Dit is nu gewoon even wat het is. 

Dit weekend had ik nog 1 uitje staan. Pubquiz met lieve vrienden. Ik had 2 teams opgegeven en wilde niets liever dan iedereen even zien. Wat was dat fijn om iedereen een knuffel te kunnen geven en me even in te zetten om met de dames meer punten te scoren dan de heren. Het was ook een goede leerschool want ik ben 2 dagen kapot moe geweest. Naast deze therapie uitjes plannen wordt in de eerste helft afgeraden. Toch blijft het een bizarre ziekte dat ik als ooit zo gezonde jonge vrouw na een uurtje kantine met mensen een uur in het donker thee moet drinken om überhaupt weer licht in mijn hersenpan te verdragen. Maar pick your battles, vrienden gezien en geknuffeld, me even mens gevoeld, mn dochter van feest opgewacht en samen theetje gedaan en ivo heeft een topavond gehad. Op zondag zwelgde ik in zelfmedelijden haha ik kon niet van de bank en m'n kinderen vierden kampioenschap waar ik weer niet bij was. Maar gelukkig kon ik vandaag weer uit bed en met goede moed de tank in! Dit weekend is weer extra motivatie om te gaan! 

Wat fijn is te merken dat deze blog meerdere lotgenoten bereikt. Ook zijn er goede initiatieven op sociale media onder #niethersteld. Ze plaatsen elke dag 4 foto's en verhaaltjes van lotgenoten. Zelf wacht ik tot mijn plaatje voorbij komt. Wat bij iedereen terugkomt is: op de reservebank van het leven zitten, de onmacht, het verlangen naar het leven zoals het was, zo graag je weer eens jezelf voelen, jezelf en je oude leven missen!

Laten we hopen dat onderzoek voor al deze lotgenoten, die net zo jong en actief leven hadden als ik, nu eindelijk op gang komt! Ik hoop door nu te pionieren met zuurstoftherapie dat mijn gegevens er toe doen voor onderzoek!

In de volgende blog hoop ik te vertellen dat effect merk van de therapie!!! Voor nu iedereen bedankt voor de belangstelling. Doet ontzettend goed!