nieuw experiment

In de 2 jaar en 3 maanden die ik nu onderweg ben, heb ik gemerkt dat ik minder ziektes oppak dan eerder. Vroeger was mijn gevoeligheid voor verkoudheid en virussen mijn grote kwetsbaarheid. Nu pak ik weinig op maar als ik wat oppak lijkt mijn lijf er enorm veel moeite mee te hebben en raakt het weer van slag. De griep in februari was fysiek als mentaal een pittige. Vanaf de zuurstof therapie t/m januari heb ik met ups en downs enorme stappen gemaakt. In december januari waande ik me dankbaar met mijn energieniveau en plannen om niet te wachten op mijn WIA keuring en op zoek te gaan naar een klein contract of mogelijkheden om als zzp oid wel wat klussen te doen voelden heel reëel en brachten iets heel essentieels. Zingeving. Mee kunnen doen en doel hebben.

Deze griep kostte veel mensen veel hersteltijd en mij helemaal. Op het forum van patiëntenorganisatie postcovid.nl  las ik van vele lotgenoten die energie verloren door virussen maar dat met regelmaat werd geconstateerd dat deze energie ook niet weer als ervoor terug kwam. Naast mijn energieprobleem merk ik weer meer beperkingen in mijn brein. Van me vol vertrouwen en onbezorgd voelen, schoot ik in frustratie en grote onmacht. Hoe rustig ik me ook hield, energie herstel kwam er niet zoals ik wilde, wat als dit niet meer terugkomt? Het nare is,  dat ik eigenlijk alle zorg wel kwijt was en vanuit vertrouwen leefde. Nu ik weer terug werd gegooid in moeten vechten, vond ik dat mentaal erg zwaar. Ik moest dit weer accepteren maar wilde het niet. 

Het UWV heeft nav mijn griep verhaal aangegeven te wachten tot de keuring om geen bokkesprongen te maken en te herstellen van deze griep. Dit heeft weer tijd nodig. Maar de combinatie van onmacht in energieherstel, meer cognitieve problemen en geen doel/zingeving maakte in maart dat somberheid om de hoek kwam kijken. Van nature zit somberheid niet in mij en kan ik het aardig verdragen en omarmen als het er even is. Mag ook met het gegeven van de de afgelopen 2 jaren. Maar nu werd ik dagen donker wakker en moest ik hard werken om hier mee om te gaan. Het verdween niet vanzelf zoals eerder wel, nu niet. De energie voor afleiding en zingeving vinden was er niet. Hier moest ik wat mee. 

Alsof het zo moest zijn kon ik direct terecht bij mijn arts/acupuncturist. Hij had een vrijgekomen gaatje in de agenda. De sessie hielp enorm energiebalans, maar ook gaf hij me weer wat houvast doordat hij een behandeling bij me wil starten met een lichaamseigen stof Alfa-liponzuur. Hij had een prachtige metafoor:

Je moet je lichaam vergelijken met een huis. In dat huis heeft een monster meermalen huisgehouden (covid) en schade aangericht aan het fundament van je huis. De zuurstoftherapie heeft het monster wel uit je huis verjaagd, maar het fundament is wel stuk. Dat fundament moet hersteld worden. 

Wat er mis is met ons fundament wordt nu met onderzoek hard aan gewerkt. Dat er een probleem zit in de mitochondriën, is inmiddels duidelijk. Deze arts gaf mij de optie om te experimenteren met infuus alfa liponzuur. Een stof die werkt op het zenuwstelsel en de mitochondriën. Ik vond een onderzoek uit Italie waarbij alfa liponzuur samen met co-enzym q10 is gegeven aan long covid patiënten. Uitkomst was dat patiënten na de behandeling 50 procent meer energie rapporteerden dan ervoor. Op dit moment behandelt hij vooral mensen met neuropathie hiermee, maar we gaan het nu ook bij mij proberen. Baat het niet dan schaadt het niet. 8 april start ik. 

Na de acupunctuur kwam er weer wat mentale als fysieke energie en de somberte was weg. Fijn want ik had me ingeschreven voor een cursusdag werkgerelateerd. Dit leek in januari geen probleem maar hoe moest ik dat nu aanpakken? Het was wel een goede test. Hoe zou dit mij bevallen, wat brengt het en wat kost het? Enorm spannend. In overleg met de organisatie dat ik elke pauze afgezonderd door kon brengen, ben ik met mijn moeder naar een landgoed hotel gegaan om de dag erna zo goed mogelijk te kunnen starten zonder reistijd. De dag zelf ben ik wonderwel goed doorgekomen. Ik kreeg zoveel energie van contact met vakgenoten en vooral van lekker bezig zijn met wat nuttigs. Van 9 tot 14 heb ik goed volgehouden en het laatste stuk wat meer op de achtergrond. Man wat kreeg ik een mentale boost hiervan! Vol trots, maar liggend en gevloerd op de achterbank weer naar huis. Mentaal zijn zulke dingen enorm van belang, maar wat heeft het gekost? De adrenalinerush was na een dag uitgewerkt en dan komt de klap. Het is wat te vergelijken met wat je leest over drugs. Op dat moment stijg je boven jezelf uit maar als het uitgewerkt is, kom je in een down. Ik heb hier fysiek een week van moeten herstellen en cognitief 10 dagen. En ook al weet je van te voren dat wanneer je iets doet wat over je grenzen gaat en dat je daar tol voor moet betalen....als je daar inzit voelt het altijd erg naar en denk je dit nooit meer. Nu ik er weer van hersteld ben, ligt dat genuanceerder. Wel is het zo heftig dat ik dit in deze intensiteit eerst even niet doe. 

Op dit moment zit ik er mentaal weer goed bij. Heb zin in dingen, en kijk uit naar de nieuwe behandeling en berust me per dag weer in hoe het is. Wanneer de zon, en de behandeling met alfa liponzuur, niet maken dat ik op mijn energieniveau en cognitief functioneren van voor de griep, heb ik contact met hyperbaarcentrum antonius gehad. Er is daar besloten dat je een jaar na behandeling van zuurstoftherapie contact mag zoeken voor een booster, mochten klachten wegens omstandigheden zijn teruggekomen. Dit is een fijne gedachte en weer een bepaalde houvast. 

Voor nu ga ik door met energie managen vanuit positiviteit, accepteren dat dit ook erbij hoort helaas en hopelijk de groei en draad weer kunnen oppakken waar ik was. De tijd zal het weer leren. Waar ik energie uithaal...genoeg gelukkig! Even naar stek met vriendinnen, koffie drinken met oud collega die lotgenoot blijkt in zelfde fase (zo fijn de herkenning), een padelles met vriendin om te ontdekken of dat tot de mogelijkheden behoort (zoveel zin in!), meeleven met alles van de kids,  de voortuin die we op willen gaan knappen en vooral van de zon!

Volgende keer ga ik vertellen over de uitkomst van de infusen! Wordt vervolgd.......